Aad Ottervanger: ALS handbiker de Mont Ventoux op

30-09-2016 | 15:34

Aad Ottervanger volbracht tijdens Tour du ALS 2016 zijn uitdaging om één keer de Mont Ventoux te beklimmen. Dat is op zichzelf al een pittige uitdaging, maar Aad is ook nog eens ALS-patiënt en kon zijn benen niet meer gebruiken bij deze uitdaging. Hoe heeft hij deze beklimming dan toch tot een goed einde gebracht? Hij is als eerste handbiker de uitdaging van de Kale Berg tijdens Tour du ALS aangegaan!

Aad is inmiddels 64 en leeft al sinds 2007 met PLS (primaire laterale sclerose), één van de ziektes gerelateerd aan ALS met heel veel overeenkomende kenmerken. “Het begon ermee dat ik soms zomaar viel, op straat. Of ik had ineens geen gevoel meer in mijn handen. Men dacht eerst aan een burn-out, maar uiteindelijk bleek ik PLS te hebben”, zo laat hij via de mail weten.

 

 

Door de ziekte kan Aad niet meer lopen en spreken, maar zijn armen doen het nog steeds. En dat is kenmerkend voor Aad. Sinds zijn diagnose blijft hij denken in mogelijkheden. Hij besloot samen met een goede vriend te gaan parachutespringen. Ook heeft hij dankzij Vereniging Gehandicapte Sport (VGW) nog ruim 3 jaar zijn grote passie skiën kunnen beoefenen. En toen dat niet meer mogelijk was, had hij al snel een handbike geregeld om deel te nemen aan fietsvierdaagsen.

“In de zomer van 2015 kwam ik in contact met Ineke Zaal van ALS Nederland. Zij maakte er mij er bewust van dat PLS-patiënten ook bij de Stichting ALS Nederland hoorden. Door haar ben ik steeds meer in contact gekomen met lotgenoten.” Samen met de stichting ging hij op vakantie in het Tesselhuus en kwam hij in een wereld terecht waar hij begrepen werd. Door alle aangrijpende verhalen werd Aad geïnspireerd om wat tegen deze verschrikkelijke ziekte te doen. “Ik ga meedoen aan Tour du ALS,” dacht Aad enthousiast!

Niet iedereen was meteen enthousiast. Zijn vrouw verklaarde hem voor gek en iedereen wees hem op alle onmogelijkheden. Zo had Aad helemaal geen handbike om de Mont Ventoux te beklimmen. Toch hield dat hem niet tegen en is hij samen met Stichting ALSopdeweg! opzoek gegaan naar een geschikte fiets. Bij Double Performance in Gouda vonden ze een speciale handbike om de Mont Ventoux mee te beklimmen. Stichting ALSopdeweg! sponsorde de fiets en Aad schreef zich direct in voor Tour du ALS.

De voorbereidingen waren zwaar, maar Aad haalde veel voldoening uit de pittige trainingen. Al duurde het even voor hij zijn fysiotherapeut had overtuigd van zijn ‘gekke’ plan om de Mont Ventoux op te klimmen met een handbike. Toen hij zeker wist dat het niet uit Aad zijn hoofd te praten was, ging het tweetal de uitdaging aan. Vier keer in de week stond Aad in de sportschool om te trainen voor zijn uitdaging. Daarnaast moest hij ook nog 1500 euro inzamelen aan donatiegeld voor Tour du ALS. Dat ging hem verrassend makkelijk af, maar dat hield hem niet tegen om meer geld in zamelen in de strijd tegen ALS. Zijn team, die hij had vernoemd naar stichting ALSopdeweg!, bleef groeien, de donaties stroomden binnen en er werden diverse leuke acties georganiseerd. Onder andere een veiling, een borrel, een pop-up bioscoop; op allerlei plaatsen wisten ze extra geld in te zamelen.

“Op donderdag 26 mei vertrokken we eindelijk naar Frankrijk. Het was even slikken voor mijn vrouw bij het zien van de berg. “Moet jij daar echt naar boven”, zei ze.” Aad stond al stijf van de adrenaline om de uitdaging aan te gaan. Op 3 juni stond hij bij de massastart. Volgens het tijdschema had hij eerder moeten starten, maar hij wilde dit niet missen en hij kreeg gelijk. Het gezamenlijke startsein en alle support van fans langs de weg, bezorgde hem kippenvel en maakte een onuitwisbare indruk op hem.

Makkelijk was de tocht niet. Onderweg ondervond Aad de nodige problemen. Zo brak zijn remkabel en zijn versnellingskabel (2x), maar met wat hulp kon hij zijn weg vervolgen. De wedstrijdleiding adviseerde hem om een stukje mee te rijden met een bus om op tijd binnen te komen. “Ik mocht het zelf beslissen en ook al was ik eerst teleurgesteld, was het verstandig dit advies op te volgen.” Aad reed even mee, maar klom daarna weer op de fiets. Alles leek goed te gaan tot anderhalve kilometer voor de top, waar opnieuw de versnellingskabels het begaven. Zonder reservekabels meer besloot zijn team hem naar de top te duwen! “In de laatste bocht nam de emotie het van mij over. Ik was even mij zelf niet meer. Ik werd overmand door emoties. Wat een beleving, wat een ervaring, wat een mensen boven. Is dit alles speciaal voor mij?”

“Hierna brachten ze me naar beneden, om het eindfeest van Tour du ALS mee te maken. Door de adrenaline was ik totaal niet moe. Ik voelde nergens spierpijn. Wat was dit een ongelofelijk mooi event om bij te zijn, maar helemaal om mee te kunnen doen. Door deze geweldige ervaring ben ik er ook dit jaar weer bij! Ik zie jullie op 8 juni 2017. Het wordt voor ons wederom een hele speciale tocht.”