Henk beleefde samen met zijn zoon één van zijn mooiste momenten tijdens Tour du ALS

Henk Lunsing is een vertrouwd gezicht tijdens Tour du ALS. Niet alleen deed hij al 4 keer mee in Frankrijk. Ook was hij HET gezicht van Tour du ALS 2016. Zijn gezicht prijkte namelijk samen met dat van zijn zoontje Marijn op de poster voor de vijfde editie. Hij twijfelde eerst of hij nog een vierde keer zou meedoen, maar toen hij het gezicht voor de editie van 2016 werd, wilde hij toch weer de berg op. “Stuk voor stuk waren het onvergetelijke ervaringen.”

De inwoner van Nieuw-Buinen lijdt aan de spierziekte PLS. Deze ‘mildere vorm’ van ALS is een aandoening aan het ruggenmerg die leidt tot stijfheid en spasticiteit van de benen en de armen. De eerste klachten werden in 2006 al gesignaleerd, maar pas in februari 2011 is uiteindelijk de diagnose PLS vastgesteld. Het was een lang en vermoeiend traject voor Henk en zijn familie.

Ruim een jaar na zijn diagnose benaderde zijn dominee hem om deel te nemen aan Tour du ALS. Zijn dominee Lambert van der Weide wilde samen met 4 mannen van de kerk, Frank van het Hof, Chris Timmer, Jan Nieboer en Jacob Wilting, voor hem deelnemen. “Hij vroeg ons om ook mee te gaan. Hij vond het leuk als ik met mijn gezin mee zou kunnen en daarom dacht ik: “Laat ik eens gek doen en een mail naar Tour du ALS sturen”. Hierin vertelde ik dat ik altijd een fanatiek fietser was op mijn racefiets en mountainbike en dat ik graag, ondanks mijn ziekte, mee wilde doen aan Tour du ALS.

“De voorzitter van Tour du ALS, Gert-Jan Pijl, reageerde meteen en vertelde mij dat hij een tandem en een stoker voor mij had geregeld. Mijn stoker die mij op de tandem naar boven zou duwen was Dirk Metselaar. Het was prachtig om mee te maken hoe Tour du ALS alles in het werk stelde om mijn deelname mogelijk te maken.” De eerste training met Dirk bleek lastiger dan gedacht. Toen het na een paar trainingen nog niet lukte om gelijk te trappen met zijn stoker, besloot Henk zijn eigen ligfiets aan te passen. Dat bleek direct een succes.

Henk sloot zich aan bij Team PKN-Nieuw Buinen. Een team bestaande uit 6 andere fietsers en zo trokken ze eind mei 2013 vol goede moed richting Frankrijk. “7 juni begon ik aan mijn uitdaging en tot ieders verbazing ben ik tot over de helft gekomen. Ik was teleurgesteld dat ik de top niet had bereikt, maar toch was ik meer dan tevreden. Ik had me wel meteen voorgenomen om in 2014 weer mee te doen.”

In 2014 ging Henk met zijn hele gezin in een gehuurde bus naar Frankrijk. “Het is vrijdag 30 mei als ik samen met de wandelaars zou starten vanuit Sault. Echter was door miscommunicatie mijn fiets niet op tijd in Sault en vertrok ik later op weg naar de top van de Mont Ventoux. Verscheidene fietsers en tandems kwamen mij voorbij (ook Fransen) en riepen: Respect, bravo en formidabel. Zij spoorden mij aan om door te gaan. Ik kreeg af en toe kippenvel van al deze aanmoedigingen op de fiets.” Eenmaal aangekomen op Plateau Reynard bleek het weer te slecht om door te fietsen. Helaas bereikte Henk wederom niet de top van de kale berg, maar hij respecteerde de beslissing van de organisatie. Toch wilde hij nog een keer de top van de berg bereiken en hij besloot het daaropvolgende jaar weer mee te doen.

En zo geschiedde. Henk vormde wederom een team om voor de derde keer de uitdaging op de kale berg aan te gaan. Dit jaar had hij wel een speciaal lid meegenomen. Henk daagde Marco Out, de toenmalig burgemeester van Borger-Odoorn, uit voor een ALS Ice Bucket Challenge. Als antwoord op de uitdaging besloot hij met Henk de Mont Ventoux te gaan beklimmen. “Dit was voor mij een hele mooie verrassing. Ik ben in stijl naar het gemeentehuis getogen om daar Marco, onder het oog van de pers en de meeste wethouders van gemeente Borger-Odoorn, officieel aan ons team toe te voegen.

“Dat jaar was ook een hase pino voor mij beschikbaar gesteld. Hierdoor kon ik samen met een stoker – ik hoefde immers niet meer gelijk te trappen met mijn stoker – de weg naar boven trappen. Om mijn stoker te sparen startten we halverwege de berg in plaats van onderaan en samen met mijn team en de oud-burgemeester bereikte ik na drie jaar eindelijk de top van de Mont Ventoux.” Daar stonden Truus en zijn kinderen hem op te wachten. Bovenop de mythische berg vielen ze elkaar in de armen om samen het moment te vieren.

Daarna twijfelde Henk lang over zijn vierde deelname aan de Tour, maar toen hij zag dat zijn gezicht samen met dat van zijn zoontje Marijn op de poster voor de vijfde editie prijkte was hij om. Tijdens de vorige editie bij de start werd de emotionele foto van Henk samen met zijn zoontje Marijn gemaakt. “Ik vind het nog steeds een hele eer dat ik het gezicht van Tour du ALS 2016 was.”

Zijn zoon Marijn (9) stapte op de fiets tijdens de vijfde editie van de Tour du ALS. Dat Marijn mee mag doen was bijzonder. De minimumleeftijd is namelijk twaalf jaar. Voor Marijn is een uitzondering gemaakt. Om de urenlange krachtinspanning op de kale berg vol te houden, is hij dat jaar elke week minimaal één keer op de racefiets gestapt. De inspanningen waren niet voor niks, want vader en zoon bereikten samen met hun team op 3 juni de top van de berg. “Zoveel mensen hebben ons naar boven geholpen. We kregen hulp van Anton Minkels en Gorrit-Jan Blonk, de directeur van Stichting ALS Nederland. En zo was Tonnie eerst van plan om drie keer de Mont Ventoux op te gaan. Echter kwam hij ons tegen en besloot hij om te keren om ons naar boven te duwen. Zo waren er nog tal van anderen die ons een duwtje in de rug wilden geven.”

“Aangekomen op de top van de berg kwam er bij velen van ons een emotionele ontlading. De tranen van vreugde vloeiden rijkelijk en twee dingen maakten het extra speciaal voor mij. Het was namelijk voor mij voor het eerst dat ik de tocht van start tot finish helemaal fietsend had volbracht en ik mocht het allemaal samen met mijn zoontje meemaken. Dat maakte het echt onvergetelijk. In de afgelopen jaren heb ik tal van speciale momenten tijdens Tour du ALS beleefd.”

Het zijn onvergetelijke momenten voor Henk en zijn familie, die de komende jaren een bijdrage aan Tour du ALS willen blijven leveren. “We willen graag iets terug doen voor het evenement dat ons zoveel mooie dingen heeft gegeven.”